8 Temmuz 2009 Çarşamba

FUTBOL SEVGİSİ!


Gözlerimi sıkı sıkı kapatmışım.Henüz lise yıllarında olmanın verdiği körpelikle kıza doğru yavaş ama emin adımlarla ilerliyorum.İnsan yaşadıkça hem yüreği, hem duyguları kirleniyor, bunu şimdi anlıyorum.O an aklımda sadece sevdiğim kıza; bir kaç kelime söyleyebilmek var. Terleyen avuç içleri,kuruyan dudaklar, inanılmaz bir karın ağrısı ve yerinden çıkacakmış gibi atan bir kalp...Bu anı herkes yaşamıştır...

Aradan yıllar geçİyor, üzerime takımımın formasını geçiriyorum ve uğurlu pantolonumu altıma giyiyorum.Dünya umrumda değil, gözüm sürekli saatte.Maça 6 saat var....maça 4 saat var..maça 2 saat var...bir an önce saatlerin tükenmesini, maç saatinin gelmesini ve stadda yerimi almayı istiyorum. Futbol sevgisi farklıdır.Kötü düşünmek istemiyorum bu satırları yazarken. O yüzden girişi sevgili muhabbetiyle açtım.Her maç günü yaşadığım heyecan, stada yaklaştıkça artan kalp atışları işte aynı ilk sevgiliyle konuşma anı gibi geliyor bana...

Birbirine yabancı onbinlerce insan tek bir şey uğruna biraraya geliyor.FUTBOL SEVGİSİ...

İçlerinde barındırdıkları farklı duygular, akıllarından geçen farklı olgular, kalbi kırıklar, kalp kıranlar, zenginler, fakirler, öğrenciler, işçiler, memurlar, boş gezenler, sevgilisinden ayrılanlar, işten kovulanlar, iş kuranlar, yeni evliler, baba olanlar, anne adayları....Her türlü insan, her türlü farkındalıkla stadlara, komşulara, arkdaşlara, kafelere, televizyon başlarına, radyolara ve hatta cep telefounundan gelen mesajlara kitleniyor.Futbol Sevgisi o an her şeyin üstüne çıkıyor. O gün dünya umrunda olmuyor insanın.Tek odak noktası futbol oluyor...

Böyle durumlarda, kendimizi bir futbol aşığı olarak görmekten uzaklaştığımız zamanlarda olmuyor değil. FUTBOL'U unutup, takımımıza yoğunlaştığımızda, kendimizi takımın sahibi sandığımız oluyor. Küfürler, yuhalamalar, insanlıktan çıkmalar boy göstermeye başlıyor.Benim hiç bir hakkım yokken, sahada futbol oynamaya çalışan insanlara küfür etmeye başlıyorum...SAÇMA! Kitleler halinde birbirimizi tetikliyoruz, 3-5 derken önce küçük gruplar, daha sonra tüm tribünler tek bir ağızdan küfür etmeye başlıyoruz...Herkesin bir anneden çıktığını unutup, Eş, kızkardeş, arkadaş hatta çocuklarına ne hakla olduğu bilinmez küfürler etmeye başlıyoruz.ÖZÜR DİLİYORUM! kendi adıma, bu güne kadar ettiğim tüm küfürlerden, hem kendi takımıma hem rakip olan herkese...Düşünüyorum şimdi de, sadece eğlenmek için gittiğim maçlarda, marşlar, şarkılar söyleyip, bayraklar salladığım maçlarda futboldan zevk alıyorum.Neticeyi umursamıyorum....Sahip olduğum Futbol Aşkıyla bütünleşebiliyorum.Sevgilinle sevişmek gibi bişey bu.Tamamen doğal ve insanın sevgisine sevgi katan.Oysa küfürler, kavgalar, yuhalamalar protestolarla dolu bir maçtan sonra bir hafta kendime gelemiyorum.Ettiğim küfürlerden utanıyorum.Rakip takımı tutan annemin babamın, arkadaşlarımın yüzüne bakamıyorum...

Futbol kocaman bir aşk benim içimde,gittikçe büyüyen bir sevgi...Olumsuz yönde çoğalım göstermemesi için uğraşıyorum.Çünkü ben her şeyi sadece futbol izlerken unutabiliyorum.Bu yazıyı okuyuyan veya okumayan binlerce kişiyle tek bir ortak paydada bir araya geldiğimizde, şarkılar marşlar söylemek istiyorum...Beni benden alıp huzur dolu dünyalara götüren FUTBOL, inan ki SENİ ÇOK SEVİYORUM!

1 yorum:

sekerse tehlike dedi ki...

türkcell süper lig artık başlasın